‘Weinig verschil met een gewone aansprakelijkheidsverzekering’
25 september '24 - Centrum Stepping Stone zocht en vond een collectieve aansprakelijkheidsverzekering voor een specifieke groep van haar cliënten: ex-gedetineerden die tijdelijk in de zorginstelling wonen. “Goed beschouwd is dit risico prima te verzekeren.”
Als uitvoerend zorgmedewerker zag Dulce Martis veel manco’s in de welzijnszorg: organisaties waren te groot en te log en cliënten ervoeren hoge drempels voor ze ergens terecht konden. Uit onvrede richtte ze in 2005 Centrum Stepping Stone op. Deze zorginstelling, gevestigd in Amsterdam, biedt hulp en zorg aan cliënten uit zogeheten multi-probleem-gezinnen, aan zorgmijders en aan mensen met een licht verstandelijke beperking. Martis is er nog altijd directeur.
Altijd maatwerk
“Ons doel is ‘Empowerment’ van de cliënt”, legt ze uit. “Wij bieden altijd maatwerk. We begeleiden onze cliënten in het vinden van hun kracht om de juiste stappen te durven zetten naar een zo zelfstandig mogelijk leven.”
De circa twintig begeleiders van Centrum Stepping Stone helpen cliënten bijvoorbeeld om doelen voor zichzelf te stellen. Die worden vastgelegd in een begeleidings- of behandelplan. “Grote doelen knippen we op in kleine subdoelen, zodat cliënten snel successen zien.”
Woongroepen
Ex-gedetineerden vormen een specifieke doelgroep van Centrum Stepping Stone. Een deel van deze forensische cliënten bestaat uit recidivisten. Na hun gevangenisperiode hebben ze een maatregel opgelegd gekregen; de reclassering houdt toezicht om te voorkomen dat ze terugvallen in de criminaliteit. Deze mensen krijgen hulp om terug te keren in de maatschappij via ambulante begeleiding, een behandeltraject, of dagbesteding om arbeidsvaardigheden aan te leren. De zorg reikt ver, tot aan het meehelpen bij verzoening met familieleden.
Mensen met een rugzak
De forensische cliënten die tijdelijk niet thuis kunnen wonen, krijgen verblijfzorg: ze wonen in kleine woongroepen met gedeelde voorzieningen. Om die inwonende cliënten gaat het hier. Omdat zij uit de gevangenis komen, hebben ze geen enkele vorm van verzekering. Maar het zijn wel mensen met een rugzak, zegt Martis. “Ze hebben trauma’s. Gevolg is dat ze af en toe dingen afbreken en schade aanrichten. Dat kostte ons veel geld.”
“Soms spraken ouders van cliënten hun eigen aansprakelijkheidsverzekering aan. Maar toen die erachter kwam dat hun kind in een instelling zat, werd er niet meer uitgekeerd en moesten we zelf opdraaien voor de kosten.” Zodoende was Martis al lange tijd op zoek naar een verzekering, toen ze financial lifestyle planner Martin Gast van M&M Financieel Advies tegenkwam.
Snel groen licht
“Gezien de achtergrond van deze cliënten zag ik dat ik deze verzekering alleen bij de Vereende zou kunnen afsluiten”, vertelt Martin Gast. “Ik heb contact met ze opgenomen en het verhaal uitgelegd. De acceptant zou kijken wat hij kon doen. En het mooie van de Vereende vind ik, dat ik nooit nee als antwoord krijg. Na een week of twee kwam er al groen licht. Daar waren wij met z'n allen heel blij mee.”
Collectieve aansprakelijkheidsverzekering
Sinds vijf maanden loopt nu een collectieve aansprakelijkheidsverzekering voor de inwonende cliënten met forensische zorg. Zodra ze er binnenkomen, worden ze ingeschreven en zijn ze verzekerd. Als ze vertrekken, worden ze weer uitgeschreven. De meeste bewoners blijven er, afhankelijk van hun situatie, enkele maanden tot anderhalf jaar. Centrum Stepping Stone betaalt de premie zelf. Dulce Martis: “Deze doelgroep heeft het niet breed.”
Risico inschatten
Acceptant Wesley Piepers legt uit hoe de verzekering tot stand is gekomen: “We hebben allereerst gekeken naar wat voor type doelgroep het is. Met hoeveel zijn ze? Wat zijn hun dagelijkse bezigheden? Krijgen ze voldoende begeleiding? Zo konden we een inschatting maken van het risico. Het gaat om maximaal tachtig personen, ze wonen in groepen van vier personen en de begeleiding is voldoende.
“We weten dat ze uit de gevangenis komen en dat ze dus met criminaliteit te maken hebben gehad. Maar dat wil niet zeggen dat ze daardoor meer schade veroorzaken. In feite verschilt deze polis niet veel van een gewone aansprakelijkheidsverzekering, behalve dan dat de mensen in een instelling zitten.”
Aanvullende eisen
“Wel hebben we een paar aanvullende eisen gesteld: Onderlinge aansprakelijkheid is niet gedekt. Dus als er een opstootje is, als mensen elkaar niet goed liggen, keert de verzekering niet uit. De aansprakelijkheid voor begeleiders is wél gedekt, maar dan secundair. Dit betekent dat de schade aan (zaken van) medewerkers van Centrum Stepping Stone alleen gedekt is als er voor deze schade geen dekking is door een andere verzekering en/of voorziening. En verder behouden we ons het recht voor om specifieke personen uit te sluiten, voor het geval iemand veel schade aanricht. Dit doen we zodat we de polis van Stepping Stone niet hoeven aan te passen door het gedrag van één verzekerde. Zo kunnen we Stepping Stone zekerheid voor de lange termijn blijven bieden.”
“Goed beschouwd is dit risico prima te verzekeren”, vindt Piepers. “Deze polis sluit heel mooi aan bij onze maatschappelijke rol als vangnetverzekeraar.”