Herziene versie , origineel juni '17

19 maart '25 - Voor schadeverzekeringen geldt dat de verzekering niet mag leiden tot vergoeding van een hoger bedrag dan de daadwerkelijk geleden schade. Dit heet ook wel het indemniteitsbeginsel of indemniteitsprincipe. Meer over deze verzekeringsterm leest u in dit artikel.

Een voorbeeld: tijdens het bezoek van een vriend veroorzaakt zijn aangelijnde hond krassen op de parketvloer. Er zaten al kleine beschadigingen in de keuken en in de woonkamer zat al een lelijke kras op de vloer. Het schuren van de hele vloer kost € 2.000. De expert stelt de schade vast op 20% tegemoetkoming in de kosten voor het schuren van de hele vloer. Het is namelijk niet de bedoeling dat iemand bij een claim “beter wordt van een schade”. Wil hij toch de hele vloer laten schuren? Dan moet hij € 1.600 zelf betalen.

Het indemniteitsbeginsel wordt in het huidige recht in artikel 7:960 BW (Burgerlijk Wetboek) omschreven.

artikel 7:960 BW: De verzekerde zal krachtens de verzekering geen vergoeding ontvangen waardoor hij in een duidelijk voordeliger positie zou geraken. De vorige zin mist toepassing bij voorafgaande taxatie van de waarde van een zaak tot stand gekomen krachtens een aan een deskundige opgedragen beslissing of krachtens een beslissing van partijen overeenkomstig het advies van een deskundige.

Het indemniteitsbeginsel is van dwingend recht. Dat betekent dat er niet van afgeweken mag worden. Uit artikel 7:960 BW blijkt dat in 2 gevallen het indemniteitsbeginsel niet van toepassing is.

Voorafgaande taxatie
Voorafgaande taxatie is bijvoorbeeld een waardetaxatie van een gebouw of het afsluiten van een autoverzekering op basis van nieuwwaarde. Zeker als het object beschadigd of zelfs vernietigd is, is waardebepaling erg lastig. Daarom is vaak behoefte aan een waardebepaling vooraf. Het bij de voorafgaande waardetaxatie vastgestelde bedrag blijft bij schade het uitgangspunt voor de berekening van het uit te keren schadebedrag. Eventuele waardeschommelingen blijven buiten beschouwing.

Schaderegelingsclausule

In de afspraken met een verzekerde staat vaak een schaderegelingsclausule opgenomen. Zo’n clausule bepaalt dat het vaststellen van de schade achteraf door deskundigen (expert, contra-expert en arbiter) plaats kan vinden. De verzekeraar zal zich dan houden aan de waarde die op deze wijze is vastgesteld.