Waarom staat de opzicht clausule in de polisvoorwaarden?

Een aansprakelijkheidsverzekering dekt schade die verzekerde aan een ander toebrengt en waarvoor hij aansprakelijk is.

Wanneer verzekerde zaken van een ander onder zich heeft om te gebruiken/bewerken alsof ze van hemzelf zijn worden deze zaken gelijk gesteld aan zaken van hemzelf (het quasi-eigenaarsrisico/doe-het-zelfrisico). Dit wordt gedaan omdat de kans op een schade aan de zaken van de derde nu even groot is als de kans op schade aan zaken die van verzekerde zelf zijn.

De opzicht clausule is opgenomen omdat het niet mogelijk is voor een verzekerde om zichzelf aansprakelijk te stellen voor schaden die hij aan zichzelf heeft toegebracht. Nu de zaken van derden gelijk zijn gesteld aan eigen zaken valt schade hieraan niet meer onder de dekking van de aansprakelijkheidsverzekering.

 

Toepassing van de opzichtbepaling

Om te beoordelen of de zaken bij verzekerde onder opzicht zijn moet worden gekeken naar de criteria ‘onder zich hebben’, ‘toevertrouwd zijn’ of ‘onder zijn hoede hebben’ in combinatie met de duur dat verzekerde de zaak heeft gebruikt. Deze drie genoemde criteria zijn om te bepalen of verzekerde de feitelijke macht (regie) over de zaak heeft (gehad). Dit is de eerste stap om te bepalen of er sprake is van opzicht. Indien aan dit criterium is voldaan moet worden gekeken naar de duur dat verzekerde de zaak heeft gebruikt, deze duur moet langer zijn dan slechts incidenteel.

Wanneer beide vragen met ‘ja’ kunnen worden beantwoord is er sprake (geweest) van zaken onder opzicht.