Een bedrijfsverzamelgebouw is opgedeeld in meerdere ruimtes of units. Deze units worden bouwkundig van elkaar gescheiden door wanden. Deze wanden kunnen gemaakt zijn van verschillende soorten materialen zoals beton, metselwerk / baksteen, kalkzandsteen of sandwichpanelen, al dan niet geïsoleerd. Het gemeenschappelijke dak is vaak plat en meestal geïsoleerd. Het gebruikte isolatiemateriaal is van belang voor het brandrisico.
In veel gevallen zijn de scheidingswanden van een bedrijfsgebouw niet helemaal doorgetrokken tot aan het dak. Bij de aanwezigheid van brandbaar isolatiemateriaal zorgt dat ervoor dat een eventuele brand zich via de dakisolatie snel kan uitbreiden door het hele gebouw. Beginnende branden kunnen op die manier snel oncontroleerbaar worden.
Soorten isolatiemateriaal
Bij het bouwen van nieuwe (bedrijfs-) panden wordt er nog steeds vaak gebruik gemaakt van brandbaar isolatiemateriaal. De reden dat men deze brandbare materialen gebruikt, heeft te maken met het feit dat deze goedkoop zijn, makkelijk toepasbaar, en (niet onbelangrijk) deze materialen hebben vaak een hoge isolatiewaarde.
Om een goed beeld te vormen van de type isolatiematerialen, de brandbaarheid en de brandontwikkeling, hebben wij het een en ander op een rijtje gezet, zodat we globaal een beeld hebben over de type isolatiemateriaal die er zijn en de brandbaarheid hiervan.
Er zijn drie soorten basismaterialen te onderscheiden. Dat zijn:
- Plantaardige producten
- Minerale producten
- Kunststofproducten/-schuimen
Plantaardige producten
Deze producten werden voornamelijk in het verleden gebruikt in de vorm van stro, vezel en riet. Deze producten isoleren goed maar zijn zeer brandbaar.
Minerale producten
Deze producten zijn nagenoeg niet brandbaar en zijn te onderscheiden in 4 soorten, namelijk:
- Glaswol – MWG
- Steenwol – MWR
- Schuimglas – CG
- Perlite en vermiculite – EPB
De brandbaarheid van het laatste product is afhankelijk van het gekozen bindmiddel. De basis van EPB is een korrelvorm die d.m.v. bindmiddel tot platen worden gemaakt. Er kan als bindmiddel een niet brandbaar middel worden gebruikt zoals cement. Als het bindmiddel lijm is, dan is er wel weer sprake van een brandbaar isolatiemateriaal.
Kunststof schuimen
De basis grondstof van kunststof schuimen is aardolie wat dit product een brandbaar isolatiemateriaal maakt. Bij de productie van het materiaal worden wel brandvertragende componenten toegevoegd, maar dat neemt niet weg dat het eindproduct brandbaar blijft. De brandbestendigheid varieert tussen de 100 tot 370 graden Celsius. Deze isolatiematerialen worden veel gebruikt, omdat ze relatief goedkoop zijn, licht van gewicht en makkelijk toegepast kunnen worden. Kunststof isolatiemateriaal zijn er in de volgende soorten:
- Polystyreenschuim – EPS (piepschuim) en XPS
- Polystyreenschuim – EPS-SE (iets beter brandbestendig dan EPS)
- Polyurethaanschuim – PUR
- Polyiscocyanuraatschuim – PIR (iets beter brandbestendig dan PUR)
- Resolschuim – PF
Globaal kan worden gesteld dat plantaardige producten het meest brandbaar zijn en een grote bijdrage hebben op branduitbreiding. Minerale producten zijn zo goed als onbrandbaar. Kunststof schuimen zitten er tussen in. Om het overzichtelijk te maken is er hieronder een overzicht van brandgevaarlijkheid per isolatiemateriaal.
Naast de brandbaarheid van de isolatiematerialen, zijn er nog twee andere zaken belangrijk om te weten. Bepaalde isolatiematerialen hebben de eigenschap dat ze bij brand veel rook ontwikkelen en/of door de hitte vloeibaar worden. Een hevige rookontwikkeling zorgt het er voor dat het blussen moeilijker wordt door een gebrek aan zicht.
Wanneer de dakisolatie door de brand vloeibaar wordt, kunnen er brandende druppels ontstaan wat kan zorgen voor een snellere branduitbreiding. Dit wordt nog eens versterkt als er sprake is van een opslag van brandbare zaken.
Onverzekerbaarheid
Het mag duidelijk zijn dat de aanwezigheid van brandbaar isolatiemateriaal een ongunstige invloed heeft op het risico. Vooral wanneer er sprake is van grote gebouwen, zonder adequate scheidingen. Een brand in een dergelijk gebouw leidt onherroepelijk tot een hele grote schade. Vandaar dat verzekeraars heel kritisch zijn op dit soort risico’s. In de huidige markt, waarin verzekeraars voorzichtiger aan het worden zijn, kan dit zelfs leiden tot onverzekerbaarheid van bepaalde categorieën bedrijfsgebouwen.
Ook voor ons zijn dit moeilijke risico’s om te verzekeren. Maar de Vereende spant zich in om onverzekerbaarheid tegen te gaan. Daarom kunt u, als uw klant een dergelijk geval wilt verzekeren, altijd bij ons een aanvraag doen. Wij bekijken per aanvraag of we dit kunnen en willen verzekeren.
Bron:
Verbond van Verzekeraars, 2018, Brochure ‘brandgedrag van Isolatiematerialen’
https://www.verzekeraars.nl/media/5137/16026_vvv_pov_brochure_brand-isolatie_aug_2018.pdf
Auteurs
Ralph Rugers (links), Acceptant
Ruud Bolleboom, Senior specialist verzekeringstechniek
